കഥ - മച്ചിപ്ലാവ്

രചന: റഹ്‌മാന്‍ കിടങ്ങയം                   ആ വളപ്പില് ആകെ ഒരു പ്ളാവുമാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുളളൂ. പണ്ടേതോ മുത്തശ്ശന് നട്ടുപിടിപ്പിച്ച് അരുമയോടെ പ...

രചന: റഹ്‌മാന്‍ കിടങ്ങയം 

                ആ വളപ്പില് ആകെ ഒരു പ്ളാവുമാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുളളൂ. പണ്ടേതോ മുത്തശ്ശന് നട്ടുപിടിപ്പിച്ച് അരുമയോടെ പോറ്റിവളറ്ത്തിയതായിരുന്നു അതിനെ . ഇന്നത് പടറ്ന്നുപന്തലിച്ചു വളപ്പുമുഴുവന് നിറഞ്ഞുനില്ക്കുകയാണ്. പക്ഷേ ഇന്നുവരെ അതിലൊരു ചക്കയും കായ്ച്ചില്ല. വീട്ടുകാറ് അതിനെ മച്ചിപ്ളാവ് എന്നു വിളിച്ച് അധിക്ഷേപിക്കുമായിരുന്നു. അതിന്റെ തണലില് കളിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കേത്തന്നെ കുട്ടികള് അതിനു നേരെ വെറുതെ കല്ലെറിയുമായിരുന്നു.
തനിക്കെതിരെയുളള ഭത്സനങ്ങളും ശാപവചനങ്ങളും പ്ളാവിനെ ഒരുപാട് ദു:ഖിപ്പിച്ചു. എന്നെന്കിലുമൊരിക്കല് തന്നിലും ഉണ്ണികള് പിറക്കുമെന്നും വീട്ടുകാറ് തന്നെ ചക്കരപ്ളാവ് എന്നു വിളിക്കാമെന്നും അത് വിശ്വസിച്ചു.
പിന്നെ, ഒരു തണുത്ത പ്രഭാതത്തില് അതും സംഭവിച്ചു.
പ്ളാവിന്റെ താഴെ തടിയില് വേരിനോട് ചേറ്ന്ന് ഒരു പൊടിപ്പ്!
പുറത്തേക്കു തല നീട്ടാനായുന്ന ഒരു കുഞ്ഞുതലയുടെ പുളപ്പ്!
ആ വീട്ടിലെ മൂത്തമകന് സ്വന്തം വീടുവെച്ച് മാറിത്താമസിക്കാന് തീരുമാനിച്ച സമയമായിരുന്നു. പുതിയ വീട്ടിലെ ഫറ്ണീച്ചറുകളെല്ലാം പ്ളാവിന് തടിയില് ത്തന്നെ വേണമെന്ന് അയാള്ക്കു നിറ്ബന്ധം.
മാതൃത്വത്തിന്റെ സാഫല്യത്തില് പുളകിതയായി നില്ക്കുകയായിരുന്നു പ്ളാവ്.അപ്പോഴാണ് ഒരാള് കോടാലിയുമായി വന്നത്.
ആദ്യത്തെ വെട്ട് ആ പൊടിപ്പിനുമേലെത്തന്നെയായിരുന്നു.
(അലറിക്കരഞ്ഞുകൊണ്ടും ശാപവചനങ്ങളുരുവിട്ടുകൊണ്ടും അവള് നിലംപതിച്ച് ഭൂമിയെ പുണരുന്ന ശബ്ദമാണ് സുഹൃത്തെ താന്കളിപ്പോള് കേട്ടത്. യുഗങ്ങളുടെ തപസ്സുകൊണ്ട് അവള് നേടിയെടുത്ത പുണ്യത്തെ ഒരൊറ്റ മഴു വീശലിലി നശിപ്പിച്ചുകളഞ്ഞ താന്കളുടെ സ്വാറ്ഥതക്ക്നേരെ അവള് വലിച്ചെറിഞ്ഞ ശാപവചനങ്ങളുണ്ടല്ലോ. അതിന്റെ തീച്ചൂടില് നിന്ന് പിന് തലമുറയെ രക്ഷിക്കാന് എന്തു പ്രായശ്ചിത്തമാണ് ഇനി താന്കള്ക്കു ചെയ്യാനാവുക?)